De inspiratie voor het schrijven van dit blog kwam door een chatgesprek. We kregen het over de liefde, hij heeft net een relatie, heel pril en heel spannend. Superleuk. Ik vertelde over mijn single zijn en bijbehorende gedachten en twijfels. Zodoende kreeg ik ineens de inspiratie om dit met jullie te delen.
Na mijn laatste relatie besloot ik te wachten op de man die God voor mij in gedachten heeft. Dit besluit nam ik nu ongeveer 1,5 jaar geleden. Vol goede moed was ik. Ik zou wachten en aan mezelf werken, mijn gebroken hart laten helen, aan mijn valkuilen werken, et cetera. Ik wist gewoon dat er een man voor mij zou zijn en dat op het moment dat hij en ik eraan toe zijn God ons bij elkaar zou brengen.
Totdat ik las dat het zo niet werkt. Ik las dat je zelf mag vissen in de christelijke vijver (even oneerbiedig gezegd). En vanaf toen sloeg de twijfel toe. Wat nu als er niet iemand bestemd is voor je? Wat nu als je wel zelf mag beslissen? Als ik terug kijk naar vroeger (vroeger, mag ik dat nu al zeggen op mijn 28ste) dan kan je wel zeggen dat mijn keuzes op het gebied van De Man niet zo heel goed uit hebben gepakt.
Toen ik 1,5 jaar geleden dit besluit nam had ik vertrouwen, vertrouwen in God en vertrouwen op de uitkomst en dat vertrouwen is nu bij tijd en wijle minder. Ik ben mij ervan bewust dat dit mijn relatie met God ook beïnvloedt en dat idee is niet prettig. Hij is er wel, gelukkig, alleen ik ben er niet altijd.
Gelukkig weet ik dat ik de weg wel terugvind.
Tot slot wil ik jullie een prachtig lied niet onthouden. Het is een lied van Michael W Smith en het gaat over – hoe kan het ook anders – de liefde.
Vrienden Michelle en Florian hebben samen jarenlang een blog bijgehouden over hun leven als christen en single.
Foto: Aron Visuals
Een gedachte over “Als je besluit te wachten”